Ridder Sam ontmoet ondertussen op vele plaatsen gretige lezertjes.
Deze foto hoeft verder weinig uitleg.
Dat ziet een auteur graag. Heel graag!
Joke
Ridder Sam ontmoet ondertussen op vele plaatsen gretige lezertjes.
Deze foto hoeft verder weinig uitleg.
Dat ziet een auteur graag. Heel graag!
Joke
Gisteren werd ik bij de voordeur verrast door een busje van TNT Post.
Een pakje. Voor mij!
Een pakje van uitgeverij Zwijsen, en ik zat er al even gespannen op te wachten.
Een paar maanden geleden zag ik de drukproef, nu is het boek helemaal klaar.
‘Ridder Sam zoekt een draak’ is net verschenen als boekje 9 in de (vooral in Nederland) erg populaire Leesleeuw-reeks.
De illustraties werden gemaakt door Jan de Kinder. Ik hou heel erg van zijn stijl, en ben dan ook trots dat ik voor Zwijsen een boek met hem mocht maken.
Heeft jouw kind een Leesleeuw-abonnement? Laat me gerust weten welke reacties er kwamen. Ik ben benieuwd!
Heb je geen abonnement, maar wil je wel graag een boek?
Dat kan! Ik geef er namelijk eentje aan de persoon met de leukste en/of interessantste (mini)recensie over een van mijn oudere boeken.
Kruip dus in je pen, en laat me horen wat je vond van ‘Ik ben Naat!’, ‘Ik durf!’, ‘Prinses Yun’ …
Binnen een paar weken lees je het resultaat én de winnaar hier!
Boekengroeten,
Joke
Zo.
Dat was het dan.
In februari vlogen we er al in. Massaal.
Ik las op facebook over de auteursbezoeken van collega-schrijvers (En illustratoren natuurlijk). Ze reisden, net als ik, het hele land door.
Af en toe stak de sneeuw stokken in de wielen.
Voor het eerst moest ik een lezingendag annuleren. En dat vond ik niet fijn!
Maar gisteren heb ik de laatste twee groepen gehad.
Later dan voorzien. Maar ik ben blij dat we voor die uitgestelde lezingen toch nog een gaatje hebben gevonden.
Brugge. Vriendelijke mensen daar.
En Hemiksem, Nevele, Aalst, Erembodegem, Haaltert, Gent en Gijzegem mocht ik al eerder bezoeken.
Ik maak even de balans op. Voor mezelf. Voor ieder die het wil horen (dus lezen).
1 Dit jaar heb ik slechts in 3 provincies getoerd. Oost- en West-Vlaanderen en Antwerpen.
2 Mijn gesubsidieerde lezingen voor 2013 waren al héél vroeg helemaal op. Scholen en bibliotheken merken ook dat het allemaal snel kan gaan. De eerste reserveringen voor 2014 staan al genoteerd!
3 Dit jaar heb ik, meer dan ooit tevoren, het belang van betrokken leerkrachten ontdekt. Ik heb een paar pareltjes ontmoet. Lieve (gemotiveerde!) leerkrachten: jullie zijn goud waard. Dank, dank, dank!
4 Dit jaar heb ik, net als vorige jaren, een paar frupselpupleerkrachten ontmoet. Beste frupselpuppers, jullie kunnen het misschien niet helpen, maar besef goed dat jullie het voorbeeld moeten geven. Als leerkrachten weigeren mee te doen, kunnen auteurs met de kinderen weinig beginnen. Foei, foei, foei!
5 Dit jaar heb ik heel boeiende vragen gekregen, vooral van kinderen van het eerste leerjaar. Ik heb kleine filosofen ontmoet, schrijvers in de dop, denkertjes. Ook een heleboel enthousiaste wiebelkontjes.
(Ze hebben niet allemaal ADHD, lieve volwassenen, het zijn gewoon kinderen, en in mijn lezingen mogen ze dat ook zijn!)
Ik heb ervan genoten, eerlijk waar.
Bedankt voor de fijne ontmoetingen, voor de verwondering en de bewondering (jaja, ik mag ook wel eens ijdel zijn 😉 ).
Toegegeven, ik ben ook blij dat het weer afgelopen is.
Sommige auteurs zuigen alle nieuwe inspiratie als een spons op, en beginnen tussen twee auteursbezoeken aan een nieuw boek.
Ik niet.
Mijn hoofd zit te vol.
Dus ik ga eerst even languit op de bank.
Lekkere kop hete koffie erbij.
Ogen dicht.
Wachten op nieuwe inspiratie.
En dan … schrijven … eindelijk!
Hartelijke boekengroeten,
Joke
Ik heb geen tijd. Geen tijd voor de was en de strijk. Deadlines halen blijkt een helse klus. En in mijn NaNoWriMo-schema loop ik hopeloos achter.
Maar dit moet ik nu schrijven! Het boek is te mooi om erover te zwijgen.
Tijdens mijn laatste signeerdag op de Antwerpse boekenbeurs zat ik naast jeugdauteur Inge Bergh. Haar meest recente boek stond voor mijn neus te blinken. De nogal opvallende illustratiestijl van tekentalent Alain Verster was me al eerder opgevallen. Maar nu nam ik ook de tijd om het door Inge geschreven verhaal ‘Warres vleugels’ te lezen. Wat een boek!
Warre moet de wijde wereld in. Hij drijft zijn vader tot wanhoop met al zijn kleine ongelukjes, zijn onhandigheid en naïviteit. Vertrekken is de enige overgebleven optie.
Hij vertrekt de volgende ochtend, rennend over een pad dat zijn vader voor hem, letterlijk en figuurlijk, geëffend heeft. Althans, dat was de bedoeling.
Warre danst de wereld door met een bijna jaloersmakende blijheid en onbevangenheid. Gehoorzaam gaat hij op zoek naar mensen die hem ‘een schop onder zijn kont willen geven’, die hem ‘vooruit willen helpen’, want dat heeft zijn vader hem nog nageroepen.
Hij komt mensen tegen waar hij geen donder aan heeft, maar ook mensen die zijn leven een andere wending geven, mooie mensen …
Inge Bergh vertelt meer dan een verhaaltje. Ze toont de strijd van goedbedoelende ouders die zich machteloos voelen bij het anders zijn van hun kinderen. Het is een zware strijd. Want een kind als Warre roept dan misschien vertedering op bij mensen die hem af en toe ontmoeten, de dagdagelijkse Warre kan een ouderhart bezwaren. Toch is er steeds die hartverscheurend mooi beschreven liefde van een vader voor zijn zoon, van een zoon voor zijn vader.
Ik ken en ben die vader, die volwassene die soms niet meer weet van welk hout pijlen maken. Ik herken de vriendelijke man die Warres vragen niet begrijpt. En ik heb het vrouwtje dat hem op weg helpt al meerdere malen ontmoet. Ik zie haar in het team dat mijn oudste zoon onvermoeibaar begeleidt, ik zie haar in toevallige passanten in de levens van mijn kinderen.
‘Warres vleugels’ is een prachtig, poëtisch en zelfs humoristisch verhaal dat ons een spiegel voorhoudt zonder belerend te zijn. Het is een boek dat me tot tranen toe ontroerd heeft. Het is een boek dat ik op grijpafstand houd zodat ik, als ik weer eens mijn geduld dreig te verliezen, kan lezen over Warre, over de kracht van vertrouwen, en over de liefde die zo veel mogelijk maakt.
Joke
Naat; Ik durf!
Auteur Joke Guns
Het duurt nog even, maar mijn werk zit er bijna op.
In mei 2013 verschijnt bij uitgeverij Zwijsen ‘Ridder Sam zoekt een draak’.
Wie me een beetje kent, weet dat ik graag voor beginnende lezers schrijf. In het eerste leerjaar moeten kinderen plots heel veel kunnen en kennen. Lezen en schrijven, rekenen en stilzitten … ’t Is niet simpel. Precies daarom vind ik het een fantastische uitdaging om voor deze doelgroep te schrijven.
Ridder Sam is af en toe een irritant kereltje, al zeg ik het zelf. Zus Babs heeft gelukkig haar op haar tanden.
Dit verhaal lag al even in de kast. Onzekerheid (ben ik wel goed bezig?) en zelfmedelijden (zie je wel dat ik er niks van bak!) staken de kop op. Tot ik mijn manuscript naar Zwijsen stuurde. Binnen de week (ja mensen, jullie lezen het goed, het bestaat echt!) kreeg ik een fijne reactie. Bovendien was er al een eerste redactie gebeurd.
Ondertussen heb ik, tijdens een heel fijne schrijfzesdaagse in Waimes, mijn manuscript onder handen genomen, het aangepast aan de regels van AVI en van Zwijsen. De redactrice heeft opnieuw alles bekeken. Nog een paar kleine vragen, suggesties …
Ik heb vandaag de puntjes op de i gezet. Mijn correcties zijn naar Nederland vertrokken.
Binnenkort mag de illustrator aan zijn klus beginnen. Ik ben heel blij dat Jan de Kinder de tekeningen voor dit boek maakt. Een voorproefje krijg je al met deze cover!
Ik ben er heel blij mee en kijk uit naar de rest!
Mijn boek verschijnt in de Leesleeuw-reeks voor het eerste leerjaar/groep 3.
Nu dit afgerond is, kan ik me helemaal op nieuwe verhalen gooien. Zelfdiscipline is niet mijn sterkste kant, daarom heb ik me ingeschreven voor NaNoWriMo 2012. Nieuwsgierig?
Binnenkort schrijf ik ook daar een blogje over.
Boekengroeten,
Joke
Stressmomenten zijn het!
De uren voor ik een lezing of vorming moet geven, sta ik te trillen op mijn benen.
Ik snap er niets van. Want ik heb al honderden keren voor groepen gestaan (echt waar, ik overdrijf niet!).
Mijn favoriete groepen zijn de hordes kinderen die verwachtingsvol een (vaak muf) lokaaltje binnenlopen, een plekje zoeken en vragend om zich heen kijken. Meestal weten ze al wie ik ben. Heel soms heeft een leerkracht of bibliothecaris hen echter, expres of per ongeluk, in het ongewisse gelaten. Dan laat ik hen raden. Dat is niet altijd een goed idee, want ik kan je verzekeren dat veel kinderen ontstellend hoge verwachtingen hebben (Ben jij beroemd? Nee? Oh!).
Maar al snel ben ik aan het vertellen. De kinderen hebben vragen, ik antwoord. Het is heerlijk om een verlegen kind te zien open bloeien. Het is fantastisch om een druktemaker te zien stilvallen, niet omdat het moet van de juf, maar omdat het verhaal spannend en/of leuk is.
De liedjes die ik bij twee van mijn boeken geschreven heb, oogsten meestal succes. De hele klas brult mee. De leukste bezoeken zijn die waarbij ook leerkrachten en andere begeleiders spontaan meedoen.
Heel erg fijne groepen worden ook gevormd door Wisper-cursisten. Ik geef ‘schrijven voor kinderen’ in Gent, en doe dat met veel plezier. Er zit talent in Vlaanderen!
En dan heb je al de vormingen en lezingen die ik 1 keer doe. Soms valt het mee. Soms valt het tegen.
Die onzekerheid vind ik slopend, echt.
Dus als ik vanavond of ooit, op een mooi of minder mooi moment, voor jou sta …
Als jij eens in zo’n groep belandt, en ik ben de spreker …
Knipoog dan een keertje, OK?
Laat even weten dat het goed komt.
Dan komt het ook vast goed! 🙂
Boekengroeten,
Joke
Vrijdag was het eindelijk zover! De presentatie van mijn nieuwste boek, ‘Prinses Yun’, verliep gezellig, licht chaotisch en blij. Zoals een presentatie hoort te zijn, dus.
Er waren kinderen in alle leeftijden. De kleinsten werden door grimeur van dienst Veronique De Vos omgetoverd in lieve Chinezen of vurige draakjes. De wat grotere kinderen kregen een tekenworkshop van de illustrator van ‘Prinses Yun’, Yoeri Slegers. En de enige echte Yun las het boek voor met de schwung van een professionele voorlezer.
De kleine loempiaatjes (mét zoetzure saus), de chips en de glaasjes schuimwijn (ja, er was natuurlijk ook fruitsap. En water. En frisdrank …) gingen er erg vlot in. Er werd gebabbeld, genoten, gekeken, gekocht en gesigneerd.
En er was nog een klein interview voor Het Nieuwsblad.
Ik hoop dat Prinses Yun haar weg vindt naar héél veel boekminnende mensenhanden, kinderkamers, kleuterklassen, bibliotheken en boekhandels.
In september en oktober neem ik Prinses Yun mee op een kleine tournee. Boekhandels en bibliotheken mogen me voor meer informatie altijd contacteren!
Een warme boekengroet,
Joke
Foto’s: Hilde Blomme en Veronique De Vos
UITNODIGING
VRIJDAG 18 mei 2012
Vanaf 16 uur
Burgemeestersplein 4
9300 AALST
(parkeerplaats is dan waarschijnlijk te vinden op de parking van de Match, rechtover onze locatie)
16-18 uur: Grimeren van kinderen (die dat leuk vinden): Thema Chineesjes en Draken 🙂
Illustrator Yoeri Slegers geeft ondertussen een mini-tekenworkshop
18 uur: Woordje van onze uitgever, Bart Herbots, uitgeverij de rêverie
Jullie zijn van harte uitgenodigd!
(en natuurlijk voorzien we een hapje en een drankje)
We horen graag of je komt.
Boekengroeten,
Joke
En prinses Yun natuurlijk!
Daar is ze dan, Prinses Yun, eindelijk aangekomen. Op de foto, gemaakt door mijn trouwe computer, staat alles in spiegelbeeld. Maar een eerste idee hebben jullie toch alvast.
Een prentenboek in rijm is het geworden. Ik ben er erg blij mee. En ik hoop dat velen dat gevoel zullen delen!
Prinses Yun is een heerlijk kind, een beetje (erg) verwend, dat misschien wel. Ze danst over de pagina’s, schitterend getekend in diepe, felle, rake kleuren door illustrator Yoeri Slegers. Elke pagina nodigt uit tot kijken en blijven kijken.
Het verhaal in rijm prikkelt jong en oud om mee te doen, mee te zingen en dansen. Prinses Yun heeft bijna alles. Alleen een vriendje heeft ze niet. Ze gaat op zoek. Maar zelfs voor prinsessen is het leven niet altijd even simpel.
Ik ben apetrots op dit boek. Ik hoop dat het in elke boekhandel belandt, in elke bibliotheek, in elke kinderkamer en in elke kleuterklas (al is het voor een eerste leerjaar ook een superfijn verhaal!)
Bibliotheken en boekhandels die het boek inkopen, enthousiast zijn én een voorlees-activiteit willen organiseren, kunnen me contacteren voor de voorwaarden. Bij voldoende interesse komt er een kleine tournee. En oh jipie joepie, dat zie ik nu al helemaal zitten.
Met een boekenzoen van Prinses Y…. Joke